publicerad: 2015
driftsavbrott
drifts|av·brott
N drift|av·brott
substantiv
~et; pl. ~ drift 1 avbrott| Singular | |
|---|---|
| ett driftsavbrott | obestämd form |
| ett driftsavbrotts | obestämd form genitiv |
| driftsavbrottet | bestämd form |
| driftsavbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| driftsavbrott | obestämd form |
| driftsavbrotts | obestämd form genitiv |
| driftsavbrotten | bestämd form |
| driftsavbrottens | bestämd form genitiv |


