publicerad: 2015
dubbelkommando
dubbel|kom·mando
substantiv
~t ~n • i övningsbil
| Singular | |
|---|---|
| ett dubbelkommando | obestämd form |
| ett dubbelkommandos | obestämd form genitiv |
| dubbelkommandot | bestämd form |
| dubbelkommandots | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| dubbelkommandon | obestämd form |
| dubbelkommandons | obestämd form genitiv |
| dubbelkommandona | bestämd form |
| dubbelkommandonas | bestämd form genitiv |


