publicerad: 2015
emancipation
e·man·cip·at·ion
substantiv
~en • särsk. om kvinnans frigörelse; till emancipera
| Singular | |
|---|---|
| en emancipation | obestämd form |
| en emancipations | obestämd form genitiv |
| emancipationen | bestämd form |
| emancipationens | bestämd form genitiv |


