publicerad: 2015
eminent
e·min·ent
[‑en´t]
adjektiv; n. ~, ~a • framstående, utomordentlig
| Positiv | |
|---|---|
| en eminent + substantiv | |
| ett eminent + substantiv | |
| den/det/de eminenta + substantiv | |
| den eminente + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de eminentare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är eminentast | |
| den/det/de eminentaste + substantiv |


