publicerad: 2015
emotstå
e·mot|stå
[e`‑]
verb
‑stod, ‑stått, pres. ‑står • motstå: emotstå el. vanl. stå emot ngn/ngt
| Finita former | |
|---|---|
| emotstår | presens aktiv |
| emotstås | presens passiv |
| emotstod | preteritum aktiv |
| emotstods | preteritum passiv |
| emotstå | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att emotstå | infinitiv aktiv |
| att emotstås | infinitiv passiv |
| har/hade emotstått | supinum aktiv |
| har/hade emotståtts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| emotstående | |


