publicerad: 2015
ensam
en·sam
[en`‑ el. e`n‑]
adjektiv
~t ~ma • utan sällskap
| Positiv | |
|---|---|
| en ensam + substantiv | |
| ett ensamt + substantiv | |
| den/det/de ensamma + substantiv | |
| den ensamme + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de ensammare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är ensammast | |
| den/det/de ensammaste + substantiv |


