publicerad: 2015
ensling
ens·ling
[e`ns‑]
substantiv
~en ~ar • enstöring
| Singular | |
|---|---|
| en ensling | obestämd form |
| en enslings | obestämd form genitiv |
| enslingen | bestämd form |
| enslingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| enslingar | obestämd form |
| enslingars | obestämd form genitiv |
| enslingarna | bestämd form |
| enslingarnas | bestämd form genitiv |


