publicerad: 2015
finlandssvensk
1fin·lands|svensk
[fin`‑]
adjektiv
~t ~a Finland 1svensk
| Positiv | |
|---|---|
| en finlandssvensk + substantiv | |
| ett finlandssvenskt + substantiv | |
| den/det/de finlandssvenska + substantiv | |
| den finlandssvenske + maskulint substantiv |
2fin·lands|svensk
[fin`‑]
substantiv
~en ~ar • svenskspråkig finländare
| Singular | |
|---|---|
| en finlandssvensk | obestämd form |
| en finlandssvensks | obestämd form genitiv |
| finlandssvensken | bestämd form |
| finlandssvenskens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| finlandssvenskar | obestämd form |
| finlandssvenskars | obestämd form genitiv |
| finlandssvenskarna | bestämd form |
| finlandssvenskarnas | bestämd form genitiv |


