publicerad: 2015
fintning
fint·ning
substantiv
~en ~ar finta
| Singular | |
|---|---|
| en fintning | obestämd form |
| en fintnings | obestämd form genitiv |
| fintningen | bestämd form |
| fintningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fintningar | obestämd form |
| fintningars | obestämd form genitiv |
| fintningarna | bestämd form |
| fintningarnas | bestämd form genitiv |


