publicerad: 2015
finurlig
fin·ur·lig
[‑u´r‑]
adjektiv
~t ~a • knepig, fiffig
| Positiv | |
|---|---|
| en finurlig + substantiv | |
| ett finurligt + substantiv | |
| den/det/de finurliga + substantiv | |
| den finurlige + maskulint substantiv | |
| Komparativ | |
| en/ett/den/det/de finurligare + substantiv | |
| Superlativ | |
| är finurligast | |
| den/det/de finurligaste + substantiv |


