publicerad: 2015
frikalla
fri|kalla
verb
~de ~t • särsk. från militärtjänst
| Finita former | |
|---|---|
| frikallar | presens aktiv |
| frikallas | presens passiv |
| frikallade | preteritum aktiv |
| frikallades | preteritum passiv |
| frikalla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att frikalla | infinitiv aktiv |
| att frikallas | infinitiv passiv |
| har/hade frikallat | supinum aktiv |
| har/hade frikallats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| frikallande | |
| Perfekt particip | |
| en frikallad + substantiv | |
| ett frikallat + substantiv | |
| den/det/de frikallade + substantiv | |


