publicerad: 2015
frimurare
fri|mur·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑murarna • medlem av frimurarorden
| Singular | |
|---|---|
| en frimurare | obestämd form |
| en frimurares | obestämd form genitiv |
| frimuraren | bestämd form |
| frimurarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| frimurare | obestämd form |
| frimurares | obestämd form genitiv |
| frimurarna | bestämd form |
| frimurarnas | bestämd form genitiv |


