publicerad: 2015
fuldelning
ful|del·ning
substantiv
~en ~ar • ⟨skämts.⟩ olaglig fildelning
| Singular | |
|---|---|
| en fuldelning | obestämd form |
| en fuldelnings | obestämd form genitiv |
| fuldelningen | bestämd form |
| fuldelningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fuldelningar | obestämd form |
| fuldelningars | obestämd form genitiv |
| fuldelningarna | bestämd form |
| fuldelningarnas | bestämd form genitiv |


