publicerad: 2015
fälthare
fält|hare
substantiv
~n ‑harar • till fält 1
| Singular | |
|---|---|
| en fälthare | obestämd form |
| en fälthares | obestämd form genitiv |
| fältharen | bestämd form |
| fältharens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fältharar | obestämd form |
| fältharars | obestämd form genitiv |
| fälthararna | bestämd form |
| fälthararnas | bestämd form genitiv |


