publicerad: 2015
färdbevis
färd|be·vis
substantiv
~et; pl. ~ • till bevis 2 färd
| Singular | |
|---|---|
| ett färdbevis | obestämd form |
| ett färdbevis | obestämd form genitiv |
| färdbeviset | bestämd form |
| färdbevisets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| färdbevis | obestämd form |
| färdbevis | obestämd form genitiv |
| färdbevisen | bestämd form |
| färdbevisens | bestämd form genitiv |


