publicerad: 2015
förhärliga
för·här·liga
verb
~de ~t • lovprisa, upphöja
| Finita former | |
|---|---|
| förhärligar | presens aktiv |
| förhärligas | presens passiv |
| förhärligade | preteritum aktiv |
| förhärligades | preteritum passiv |
| förhärliga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förhärliga | infinitiv aktiv |
| att förhärligas | infinitiv passiv |
| har/hade förhärligat | supinum aktiv |
| har/hade förhärligats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förhärligande | |
| Perfekt particip | |
| en förhärligad + substantiv | |
| ett förhärligat + substantiv | |
| den/det/de förhärligade + substantiv | |


