publicerad: 2015
förklinga
för·klinga
verb
~de ~t • tona bort
| Finita former | |
|---|---|
| förklingar | presens aktiv |
| förklingade | preteritum aktiv |
| förklinga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förklinga | infinitiv aktiv |
| har/hade förklingat | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| förklingande | |
| Perfekt particip | |
| en förklingad + substantiv | |
| ett förklingat + substantiv | |
| den/det/de förklingade + substantiv | |


