publicerad: 2015
förkvinnliga
för·kvinn·liga
verb
~de ~t kvinnlig
| Finita former | |
|---|---|
| förkvinnligar | presens aktiv |
| förkvinnligas | presens passiv |
| förkvinnligade | preteritum aktiv |
| förkvinnligades | preteritum passiv |
| förkvinnliga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förkvinnliga | infinitiv aktiv |
| att förkvinnligas | infinitiv passiv |
| har/hade förkvinnligat | supinum aktiv |
| har/hade förkvinnligats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förkvinnligande | |
| Perfekt particip | |
| en förkvinnligad + substantiv | |
| ett förkvinnligat + substantiv | |
| den/det/de förkvinnligade + substantiv | |


