publicerad: 2015
förläggning
för·lägg·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. plats för inkvartering
| Singular | |
|---|---|
| en förläggning | obestämd form |
| en förläggnings | obestämd form genitiv |
| förläggningen | bestämd form |
| förläggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förläggningar | obestämd form |
| förläggningars | obestämd form genitiv |
| förläggningarna | bestämd form |
| förläggningarnas | bestämd form genitiv |


