publicerad: 2015
förlänare
för·län·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. förlänarna förläna
| Singular | |
|---|---|
| en förlänare | obestämd form |
| en förlänares | obestämd form genitiv |
| förlänaren | bestämd form |
| förlänarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förlänare | obestämd form |
| förlänares | obestämd form genitiv |
| förlänarna | bestämd form |
| förlänarnas | bestämd form genitiv |


