publicerad: 2015
förprövning
för|pröv·ning
[fö`r‑]
substantiv
~en ~ar pröva
| Singular | |
|---|---|
| en förprövning | obestämd form |
| en förprövnings | obestämd form genitiv |
| förprövningen | bestämd form |
| förprövningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förprövningar | obestämd form |
| förprövningars | obestämd form genitiv |
| förprövningarna | bestämd form |
| förprövningarnas | bestämd form genitiv |


