publicerad: 2015
försoningsmöte
för·son·ings|möte
substantiv
~t ~n försoning möte 1
| Singular | |
|---|---|
| ett försoningsmöte | obestämd form |
| ett försoningsmötes | obestämd form genitiv |
| försoningsmötet | bestämd form |
| försoningsmötets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| försoningsmöten | obestämd form |
| försoningsmötens | obestämd form genitiv |
| försoningsmötena | bestämd form |
| försoningsmötenas | bestämd form genitiv |


