publicerad: 2015
förunna
för·unna
verb
~de ~t • låta komma till del, beskära
| Finita former | |
|---|---|
| förunnar | presens aktiv |
| förunnas | presens passiv |
| förunnade | preteritum aktiv |
| förunnades | preteritum passiv |
| förunna | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förunna | infinitiv aktiv |
| att förunnas | infinitiv passiv |
| har/hade förunnat | supinum aktiv |
| har/hade förunnats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förunnande | |
| Perfekt particip | |
| en förunnad + substantiv | |
| ett förunnat + substantiv | |
| den/det/de förunnade + substantiv | |


