publicerad: 2015
förvanskning
för·vansk·ning
substantiv
~en ~ar förvanska
| Singular | |
|---|---|
| en förvanskning | obestämd form |
| en förvansknings | obestämd form genitiv |
| förvanskningen | bestämd form |
| förvanskningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förvanskningar | obestämd form |
| förvanskningars | obestämd form genitiv |
| förvanskningarna | bestämd form |
| förvanskningarnas | bestämd form genitiv |


