publicerad: 2015
förverka
för·verka
verb
~de ~t • mista ngt genom sitt olämpliga förfarande
| Finita former | |
|---|---|
| förverkar | presens aktiv |
| förverkas | presens passiv |
| förverkade | preteritum aktiv |
| förverkades | preteritum passiv |
| förverka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att förverka | infinitiv aktiv |
| att förverkas | infinitiv passiv |
| har/hade förverkat | supinum aktiv |
| har/hade förverkats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förverkande | |
| Perfekt particip | |
| en förverkad + substantiv | |
| ett förverkat + substantiv | |
| den/det/de förverkade + substantiv | |


