publicerad: 2015
föröka
för·öka
verb
~de ~t • öka, göra fler
| Finita former | |
|---|---|
| förökar | presens aktiv |
| förökas | presens passiv |
| förökade | preteritum aktiv |
| förökades | preteritum passiv |
| föröka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att föröka | infinitiv aktiv |
| att förökas | infinitiv passiv |
| har/hade förökat | supinum aktiv |
| har/hade förökats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| förökande | |
| Perfekt particip | |
| en förökad + substantiv | |
| ett förökat + substantiv | |
| den/det/de förökade + substantiv | |
föröka sig
• bli fler; få barn el. ungarOrdform(er) föröka sig


