publicerad: 2015
grundläggare
grund|lägg·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑läggarna • stadens grundläggare
| Singular | |
|---|---|
| en grundläggare | obestämd form |
| en grundläggares | obestämd form genitiv |
| grundläggaren | bestämd form |
| grundläggarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| grundläggare | obestämd form |
| grundläggares | obestämd form genitiv |
| grundläggarna | bestämd form |
| grundläggarnas | bestämd form genitiv |


