publicerad: 2015
grundritning
grund|rit·ning
substantiv
~en ~ar 2grund 2 ritning
| Singular | |
|---|---|
| en grundritning | obestämd form |
| en grundritnings | obestämd form genitiv |
| grundritningen | bestämd form |
| grundritningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| grundritningar | obestämd form |
| grundritningars | obestämd form genitiv |
| grundritningarna | bestämd form |
| grundritningarnas | bestämd form genitiv |


