publicerad: 2015
gullgosse
gull|gosse
el. guld|gosse
substantiv
~n ‑gossar • ⟨vard.⟩ bortskämd el. utvald gunstling, favorit; präktig gosse el. ung man
| Singular | |
|---|---|
| en gullgosse (en guldgosse) | obestämd form |
| en gullgosses (en guldgosses) | obestämd form genitiv |
| gullgossen (guldgossen) | bestämd form |
| gullgossens (guldgossens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| gullgossar (guldgossar) | obestämd form |
| gullgossars (guldgossars) | obestämd form genitiv |
| gullgossarna (guldgossarna) | bestämd form |
| gullgossarnas (guldgossarnas) | bestämd form genitiv |


