publicerad: 2015
hackning
hack·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. till 1hacka 1
| Singular | |
|---|---|
| en hackning | obestämd form |
| en hacknings | obestämd form genitiv |
| hackningen | bestämd form |
| hackningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hackningar | obestämd form |
| hackningars | obestämd form genitiv |
| hackningarna | bestämd form |
| hackningarnas | bestämd form genitiv |


