publicerad: 2015
hammarhuvud
hammar|huvud
substantiv
~et; pl. ~en, best. pl. ~ena hammare huvud 1
| Singular | |
|---|---|
| ett hammarhuvud | obestämd form |
| ett hammarhuvuds | obestämd form genitiv |
| hammarhuvudet | bestämd form |
| hammarhuvudets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hammarhuvuden | obestämd form |
| hammarhuvudens | obestämd form genitiv |
| hammarhuvudena | bestämd form |
| hammarhuvudenas | bestämd form genitiv |


