publicerad: 2015
hanterbarhet
hant·er·bar·het
substantiv
~en hanterbar
| Singular | |
|---|---|
| en hanterbarhet | obestämd form |
| en hanterbarhets | obestämd form genitiv |
| hanterbarheten | bestämd form |
| hanterbarhetens | bestämd form genitiv |


