publicerad: 2015
harka
1harka
substantiv
~n harkor • ⟨prov.⟩ kratta
| Singular | |
|---|---|
| en harka | obestämd form |
| en harkas | obestämd form genitiv |
| harkan | bestämd form |
| harkans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| harkor | obestämd form |
| harkors | obestämd form genitiv |
| harkorna | bestämd form |
| harkornas | bestämd form genitiv |
2harka
verb
~de ~t • ⟨prov.⟩ kratta
| Finita former | |
|---|---|
| harkar | presens aktiv |
| harkas | presens passiv |
| harkade | preteritum aktiv |
| harkades | preteritum passiv |
| harka | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att harka | infinitiv aktiv |
| att harkas | infinitiv passiv |
| har/hade harkat | supinum aktiv |
| har/hade harkats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| harkande | |
| Perfekt particip | |
| en harkad + substantiv | |
| ett harkat + substantiv | |
| den/det/de harkade + substantiv | |


