publicerad: 2015
hora
1hora
substantiv
~n horor • ⟨starkt nedsätt.⟩ prostituerad el. sexuellt vidlyftig kvinna
| Singular | |
|---|---|
| en hora | obestämd form |
| en horas | obestämd form genitiv |
| horan | bestämd form |
| horans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| horor | obestämd form |
| horors | obestämd form genitiv |
| hororna | bestämd form |
| horornas | bestämd form genitiv |
2hora
verb
~de ~t • ⟨starkt vard.⟩ bedriva hor
| Finita former | |
|---|---|
| horar | presens aktiv |
| horas | presens passiv |
| horade | preteritum aktiv |
| horades | preteritum passiv |
| hora | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att hora | infinitiv aktiv |
| att horas | infinitiv passiv |
| har/hade horat | supinum aktiv |
| har/hade horats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| horande | |


