publicerad: 2015
härskarinna
härsk·ar·inna
[‑in`a]
substantiv
~n härskarinnor härskare
| Singular | |
|---|---|
| en härskarinna | obestämd form |
| en härskarinnas | obestämd form genitiv |
| härskarinnan | bestämd form |
| härskarinnans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| härskarinnor | obestämd form |
| härskarinnors | obestämd form genitiv |
| härskarinnorna | bestämd form |
| härskarinnornas | bestämd form genitiv |


