publicerad: 2015
härskarnatur
härsk·ar|nat·ur
substantiv
~en ~er • till natur 2 härskare
| Singular | |
|---|---|
| en härskarnatur | obestämd form |
| en härskarnaturs | obestämd form genitiv |
| härskarnaturen | bestämd form |
| härskarnaturens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| härskarnaturer | obestämd form |
| härskarnaturers | obestämd form genitiv |
| härskarnaturerna | bestämd form |
| härskarnaturernas | bestämd form genitiv |


