publicerad: 2015
hävarm
häv|arm
substantiv
~en ~ar • bildl.
| Singular | |
|---|---|
| en hävarm | obestämd form |
| en hävarms | obestämd form genitiv |
| hävarmen | bestämd form |
| hävarmens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hävarmar | obestämd form |
| hävarmars | obestämd form genitiv |
| hävarmarna | bestämd form |
| hävarmarnas | bestämd form genitiv |


