publicerad: 2015
höftfraktur
höft|frakt·ur
substantiv
~en ~er höft fraktur 1
| Singular | |
|---|---|
| en höftfraktur | obestämd form |
| en höftfrakturs | obestämd form genitiv |
| höftfrakturen | bestämd form |
| höftfrakturens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| höftfrakturer | obestämd form |
| höftfrakturers | obestämd form genitiv |
| höftfrakturerna | bestämd form |
| höftfrakturernas | bestämd form genitiv |


