publicerad: 2015
höftben
höft|ben
substantiv
~et; pl. ~ höft ben 1
| Singular | |
|---|---|
| ett höftben | obestämd form |
| ett höftbens | obestämd form genitiv |
| höftbenet | bestämd form |
| höftbenets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| höftben | obestämd form |
| höftbens | obestämd form genitiv |
| höftbenen | bestämd form |
| höftbenens | bestämd form genitiv |


