publicerad: 2015
högläsning
hög|läs·ning
substantiv
~en ~ar • läsning av en text vanl. för åhörare
| Singular | |
|---|---|
| en högläsning | obestämd form |
| en högläsnings | obestämd form genitiv |
| högläsningen | bestämd form |
| högläsningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| högläsningar | obestämd form |
| högläsningars | obestämd form genitiv |
| högläsningarna | bestämd form |
| högläsningarnas | bestämd form genitiv |


