publicerad: 2015
högvinst
hög|vinst
substantiv
~en ~er • till vinst 2 1hög
| Singular | |
|---|---|
| en högvinst | obestämd form |
| en högvinsts | obestämd form genitiv |
| högvinsten | bestämd form |
| högvinstens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| högvinster | obestämd form |
| högvinsters | obestämd form genitiv |
| högvinsterna | bestämd form |
| högvinsternas | bestämd form genitiv |


