publicerad: 2015
iakttagare
i·akt|tag·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑tagarna • till iaktta 1 ta
| Singular | |
|---|---|
| en iakttagare | obestämd form |
| en iakttagares | obestämd form genitiv |
| iakttagaren | bestämd form |
| iakttagarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| iakttagare | obestämd form |
| iakttagares | obestämd form genitiv |
| iakttagarna | bestämd form |
| iakttagarnas | bestämd form genitiv |


