publicerad: 2015
inackorderingsrum
in·ac·kord·er·ings|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men • till inackordering 1 1rum 1
Singular | |
---|---|
ett inackorderingsrum | obestämd form |
ett inackorderingsrums | obestämd form genitiv |
inackorderingsrummet | bestämd form |
inackorderingsrummets | bestämd form genitiv |
Plural | |
inackorderingsrum | obestämd form |
inackorderingsrums | obestämd form genitiv |
inackorderingsrummen | bestämd form |
inackorderingsrummens | bestämd form genitiv |