publicerad: 2015
inackorderingsrum
in·ac·kord·er·ings|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men • till inackordering 1 1rum 1
| Singular | |
|---|---|
| ett inackorderingsrum | obestämd form |
| ett inackorderingsrums | obestämd form genitiv |
| inackorderingsrummet | bestämd form |
| inackorderingsrummets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inackorderingsrum | obestämd form |
| inackorderingsrums | obestämd form genitiv |
| inackorderingsrummen | bestämd form |
| inackorderingsrummens | bestämd form genitiv |


