publicerad: 2015
inbrott
in|brott
substantiv
~et; pl. ~ • intrång i syfte att stjäla
| Singular | |
|---|---|
| ett inbrott | obestämd form |
| ett inbrotts | obestämd form genitiv |
| inbrottet | bestämd form |
| inbrottets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inbrott | obestämd form |
| inbrotts | obestämd form genitiv |
| inbrotten | bestämd form |
| inbrottens | bestämd form genitiv |


