publicerad: 2015
inbrottstjuv
in·brotts|tjuv
substantiv
~en ~ar inbrott tjuv 1
| Singular | |
|---|---|
| en inbrottstjuv | obestämd form |
| en inbrottstjuvs | obestämd form genitiv |
| inbrottstjuven | bestämd form |
| inbrottstjuvens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inbrottstjuvar | obestämd form |
| inbrottstjuvars | obestämd form genitiv |
| inbrottstjuvarna | bestämd form |
| inbrottstjuvarnas | bestämd form genitiv |


