publicerad: 2015
inbuktning
in|bukt·ning
substantiv
~en ~ar bukta
| Singular | |
|---|---|
| en inbuktning | obestämd form |
| en inbuktnings | obestämd form genitiv |
| inbuktningen | bestämd form |
| inbuktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inbuktningar | obestämd form |
| inbuktningars | obestämd form genitiv |
| inbuktningarna | bestämd form |
| inbuktningarnas | bestämd form genitiv |


