publicerad: 2015
inbränning
in|bränn·ing
substantiv
~en ~ar bränna 1
| Singular | |
|---|---|
| en inbränning | obestämd form |
| en inbrännings | obestämd form genitiv |
| inbränningen | bestämd form |
| inbränningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| inbränningar | obestämd form |
| inbränningars | obestämd form genitiv |
| inbränningarna | bestämd form |
| inbränningarnas | bestämd form genitiv |


