publicerad: 2015
indifferentism
in·dif·fer·ent·ism
[‑is´m]
substantiv
~en • till indifferent 2
| Singular | |
|---|---|
| en indifferentism | obestämd form |
| en indifferentisms | obestämd form genitiv |
| indifferentismen | bestämd form |
| indifferentismens | bestämd form genitiv |


