publicerad: 2015
indignerad
in·dign·er·ad
[‑diŋne´r‑ el. ‑dinje´r‑]
adjektiv
indignerat ~e • moraliskt upprörd, uppbragt
| Positiv | |
|---|---|
| en indignerad + substantiv | |
| ett indignerat + substantiv | |
| den/det/de indignerade + substantiv |


