publicerad: 2015
indrivningsman
in·driv·nings|man
substantiv
~nen; pl. ‑män, best. pl. ‑männen indrivning 1man 1
| Singular | |
|---|---|
| en indrivningsman | obestämd form |
| en indrivningsmans | obestämd form genitiv |
| indrivningsmannen | bestämd form |
| indrivningsmannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| indrivningsmän | obestämd form |
| indrivningsmäns | obestämd form genitiv |
| indrivningsmännen | bestämd form |
| indrivningsmännens | bestämd form genitiv |


